ERIK CADÉE
Diep in zijn hart wil hij nog wel, discuswerper Erik Cadée. Maar het verstand van de Vughtenaar vertelt wat anders: het is tijd voor huisje-boompje-beestje. De spagaat van een gestopte topsportert.
RUUD VERSTRATEN
Atletiekvereniging Prins Hendrik mikt vandaag bij de Nederlandse kampioenschappen voor teams op een medaille. Eén van de speerpunten van de Vughtse vereniging is discuswerper Erik Cadée (33). Het zal bij sommigen de wenkbrauwen doen fronzen: Cadée, die was toch gestopt met topsport? ,,Ja", antwoordt hij. ,,Maar het is geen knop die je zomaar omzet."
Eerst nog even terug naar vorige zomer. De Olympische Spelen van Rio de Janeiro had het laatste optreden van de topsporter Cadée moeten worden. Een mooi slotstuk van een carrière die hem onder meer een tiende plaats op de Spelen van 2012 en vijf Nederlandse titels bracht. Het liep anders: niet de Braziliaanse Copacabana, maar het Noord-Hollandse Grootebroek werd het laatste station. In juli, bij een ultieme poging zich te kwalificeren voor de Spelen, redde Cadée het net niet.
Amper twee dagen later zat hij al bij de Kamer van Koophandel: tijd voor een nieuw hoofdstuk, eentje waarin sport bijzaak is. ,,Ik merkte dat mijn prestaties de laatste jaren steeds minder werden omdat mijn explosiviteit afnam. Terwijl het juist altijd mijn streven is geweest om me te verbeteren." Als vanzelf gingen de opofferingen steeds zwaarder wegen. ,,Ik was iedere minuut van de dag bezig met mijn lichaam. Eet ik wel goed? Neem ik de auto of de fiets: waarmee spaar ik meer energie? Dat soort dingen. En natuurlijk was er ook het financiële aspect: ik had al ruim twee jaar geen A-status van het NOC*NSF meer. Al met al was het tijd voor een nieuwe fase."
Zo'n tien maanden later is er veel veranderd in het leven van Cadée. De man wiens bestaan zich bijna een decennium lang afspeelde op topsportcentrum Papendal in Arnhem (Cadée woonde er liefst negen jaar - een record), is inmiddels thuis in Vught. De geboren en getogen Bosschenaar woont op een discusworp afstand van Prins Hendrik, de atletiekvereniging waar hij zoveel heeft getraind en waar hij tegenwoordig kantoor houdt. Als personal trainer - vandaar de gang naar de Kamer van Koophandel - begeleidt hij mensen die weer fit willen worden. En samen met zijn vriendin Kaie Kand, een voormalig Ests meerkampster, verwacht hij binnenkort hun eerste kind, een jongen. Jawel: huisje-boompje-beestje.
Verslaving
Toch staat Cadée tegenwoordig weer regelmatig met een discus in zijn hand, zoals vandaag dus bij de NK in Den Haag. ,,Na die mislukte kwalificatie in juli heb ik de discus een paar maanden niet aangeraakt. Toen begon het toch weer te kriebelen. Ik was klaar met de manier waarop, niet met de sport zelf. Ik vind het nog steeds gaaf om te werpen en mijn grenzen op te zoeken. Nu werp ik als ik zin heb: soms twee keer per week, dan weer drie weken niet."
Nee, noem hem geen topsporter, dat is hij niet meer. Al ondervindt hij soms nog de laatste stuiptrekkingen van zijn vorige leven. ,,Laatst gooide ik op de training ruim 63 meter. Had ik het filmpje direct naar mijn vriendin geappt: 'Dit wordt mijn jaar!' Toen voelde ik me weer even die topsporter, in een opwelling." Nog zo'n opwelling: in april ging Cadée naar de Verenigde Staten voor een minitrainingskamp, zoals dat vroeger vaste prik was. ,,Ik kwam een goedkope vlucht tegen en dacht: ik doe het gewoon. Ben ik met m'n vader daarheen gegaan. Zo gaaf. De resultaten waren niet best, maar het mooie is: ik kan het makkelijker accepteren, nu niet meer alles in het teken van sport staat."
Het afkicken verloopt dus in etappes, als een junk die afrekent met een drugsverslaving. Logisch, beseft Cadée. ,,In feite ben ik al vanaf m'n jeugd alleen maar bezig met sport. Dat is altijd nummer één geweest. Ik heb heel erg genoten van doen wat ik zo leuk vond, maar ik ben er tegelijkertijd ook aan gewend geraakt. Het is een levensstijl geworden. Het is moeilijk om dat helemáál los te laten. Al zal het moeten, ik weet het." Maar nu dus nog even niet. En wat als hij op een goede dag 65 meter werpt, de limiet voor de wereldkampioenschappen atletiek, komende zomer in Londen? Vol vuur: ,,Dan ga ik, zeker weten."
Bron: BrabantsDagblad