× HTML aanpassen 1 2

11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 Annuleren

Erik Cadée wordt zesde in Zweden

Maandag 17 september 2007 - HELSINGBORG - Discuswerper Eric Cadée uit Den Bosch is zaterdag als zesde geëindigd bij een internationale wedstrijd discuswerpen in Helsingborg. Hij deed dit met een afstand van 61 meter en twaalf centimeter.

Rutger Smith, die in de Zuid- Zweedse stad ook meedeed, werd derde. Hij gooide een persoonlijk record van 67,63 meter. Zijn aanval op het Nederlands record van Erik de Bruin uit april 1991 mislukte. Dat staat op 68,12 meter.
Smith had zijn persoonlijk record bij de wereldkampioenschappen in Osaka op 66,60 gebracht.
In de door hemzelf georganiseerde wedstrijd had de Est Gerd Kanter op een wereldrecord gehoopt. In zijn aanval op de topworp van Jürgen Schult uit 1989 (74,08) bleef hij steken op 68,09. De Fin Frantz Kruger won met 69,97 meter.

Discuswerper Cadée mist finale

Maandag 27 augustus 2007 - OSAKA - Erik Cadée ontbreekt morgen in de finale van de strijd om de wereldtitel bij het discuswerpen. De jonge WK-debutant uit Den Bosch kwam gisteren in Osaka tijdens de kwalificatie niet verder dan 59,98 meter. Cadée had ruim in de 62 meter moeten werpen om tot de beste twaalf te behoren.

Zie ook:
Gay wint eerste sprintmedaille; Powell raakt in paniek

De atleet van het Vughtse Prins Hendrik dwong half juli met een worp van 62,68 meter kwalificatie voor de WK af. De 23-jarige Cadée kon dat kunststukje in Japan niet herhalen. "Dit evenement leert je om te gaan met de kwalificatiedruk. Ik sta niet zo vaak in zo'n topveld. Ik ben niet afgegaan, maar had graag in de zestig meter geworpen. Ik baal dat ik er niet alles heb uitgehaald", zei hij met de nodige zelfkritiek. Cadée eindigde in de kwalificatiestrijd uiteindelijk als 23ste. Enkele uren voor hem plaatste Rutger Smith zich met een worp van 66,60 meter als tweede voor de eindstrijd.

Cadée zevende in Halle

[19-05-2007] - Matige wind beperkte het aantal uitschieters bij het discuswerpen van de Erdgas-Werfertage in het Duitse Halle. Slechts de Litouwse geweldenaar Virgilijus Alekna wierp zijn schijf naar 69,97 meter ('geen zeventig meter'), met Erik Cadée op de zevende plaats (59,25 meter).

Loes Verlaak einde ook als zevende, maar het kogelstoten vrouwen was (zonder een B-groep bijvoorbeeld) minder breed bezet. De atlete van Weert stootte 14,57, drie centimeter verder dan haar beste seizoensprestatie (die ze al twee keer had gestoten). Met de discus werd Verlaak ook zevende, maar dan in de B-groep (48,85 meter). De onderdelen werden gewonnen door thuisfavorietes Petra Lammert (19,00 meter) en Franka Dietzsch (beste wereldseizoensprestatie van 68,06 meter).

Bij de mannen werd het kogelstoten ook gewonnen door de thuisfavoriet, Ralf Bartels (20,56 meter). De Slowaakse Europees indoorkampioen Mikulas Konopka, wiens deelname leidde tot een boycot van andere Duitse stoters, eindigde met 18,85 meter (plus twee foutpogingen en drie overgeslagen beurten) op grote achterstand. In de B-groep leverde Tom Corstjens (Achilles-Top) een prestatie van formaat met 17,62 meter. Dat was niet alleen goed voor een derde plaats (totaal tiende) maar ook voor plaats twaalf op de Nederlandse ranglijst aller tijden. De B-limiet voor de Europese kampioenschappen voor neo-senioren is 17,66 meter, maar als 22-jarige moet Corstjens daarnaast ook de A-limiet van 18,38 meter halen.

Andere winnaars bij de internationale werpersdagen; mannen, kogelslingeren: Libor Charfreitag (Slowakije) 79,63 meter; speerwerpen: Mark Frank (Dui) 81,57 meter; vrouwen, kogelslingeren: Betty Heidler (Dui) 75,77 meter; speerwerpen: Christina Obergföll (Dui) 68,08 (beste wereldseizoensprestatie).

Voor meer informatie kijk op: http://www.leichtathletik.de/dokumente/ergebniss...

Cadée heeft een gaatje te dichten

door Esther Voesenek

Woensdag 16 mei 2007 - DEN BOSCH - De eerste schooldag zat er nog niet eens op - het was pauze - of Erik Cadée had er al genoeg van. Zijn propedeuse fysiotherapie had hij die voorgaande zomer behaald. De kwalificatielimiet voor het EK atletiek in Göteborg niet. De Bossche discuswerper vermoedde een causaal verband en was resoluut.

Erik Cadée won in de winter aan gewicht maar is nog niet zo te spreken over zijn resultaten op de baan. Foto Eric Lalmand/EPA

"Ik klapte m'n laptop dicht en dacht: 'Ik ga naar huis, ik stop ermee'." Hij liep al een poosje rond met het idee zijn opleiding eraan te geven. Het interview met sportarts Peter Vergouwen dat hij in een atletiekblad tegenkwam, voedde die gedachte alleen maar. "Hij zei dat topsport niet samen gaat met een baan of studie." Dat bevroedde Cadée al... Het misgelopen EK van afgelopen zomer volledig op zijn linkerknie afschuiven - hij sukkelde zeker twee jaar met een zwakke spier - vond de Bosschenaar iets te gemakkelijk. Het was ook zijn hbo-studie in Eindhoven die hem van pieken weerhield. "Je kunt wat minder trainen, wat minder rusten; uiteindelijk lijden je prestaties daar wel onder."
Het fulltime sporter zijn loont nu al, na een winter vol doortrekken op de baan en in het krachthonk. "Tijdens de trainingen heb ik al beter gegooid dan de jaren daarvoor, dat is bemoedigend." Om het echie eveneens - zijn eerste de beste buitenwedstrijd, in Lisse, was meteen goed voor een nieuw persoonlijk record van 61,78 meter. En toch had het verder gemoeten, klaagt Cadée. "Ik ben nog een beetje zoekende, moet nog leren om m'n krachten om te zetten in de beweging."
Het zijn de gewonnen kilo's waar hij nog niet zo goed raad mee weet. Zijn weegschaal schoot binnen een jaar van 110 naar 123. Terwijl Cadée al geen kleintje was... "Voor buitenstaanders heb ik misschien een fors postuur, maar in het discuswerpen lopen er rond die een stuk breder en sterker zijn dan ik." Kleerkasten waarmee hij zich eindelijk eens serieus wil meten. Met z'n 23 jaar hoopt de Bosschenaar dit seizoen aan te kunnen klampen bij de internationale top. "Maar ik moet nog wel een gaatje dichten." Tot 62,5 meter allereerst, de afstand die nodig is om eind augustus naar het WK baanatletiek in Osaka te mogen, het toernooi dat Cadée tot hoofddoel heeft verheven.
Wellicht flikt hij het zaterdag al in Halle, waar Global Sports een startbewijs heeft geregeld voor de Hallesche Werfertage. Voor deelname aan de Harry Schulting Games morgen in Vught was geen tussenkomt van zijn managementbureau nodig. Sterker: Cadée heeft zelfs overwogen de wedstrijd op zijn thuisbaan te skippen, vanwege het veel voornamere toernooi dat twee dagen later in Duitsland wacht. "Ik moet ook nog zeshonderd kilometer rijden. Het is geen ideale voorbereiding."
Bovendien gaat een eventuele 62,5 meter (of meer) in Vught niet als zodanig de boeken in, omdat het evenement bij Prins Hendrik niet als officiële KNAU-wedstrijd is aangemerkt. "Dadelijk heb ik de WK-limiet en dan telt-ie niet..." Bezwaren die Cadée toch maar opzij zette. "Het is leuk voor m'n club als ik meedoe. Maar voor mij is het - dat klinkt misschien lullig - meer een trainingswedstrijd."

Met Karin Ruckstuhl heeft het organiserende Prins Hendrik een naam van formaat gestrikt voor de 5de Harry Schulting Games op Hemelvaartsdag. De meerkampster doet in Vught mee aan het verspringen. Deelnemende toppers van de thuisclub zijn Bosschenaar Erik Cadée (discus), de Bredase Melissa Boekelman, Boxtelaar René van der Donk (beiden kogel), Gerwin van der Hurk uit Macharen (3000 meter) en Vughtenaar Thomas Kortbeek, die eerst een vlakke 400 meter wil lopen voordat hij zich later dit seizoen op zijn specialisme (400 meter horden) stort.
Het programma van de Harry Schulting Games duurt morgen van 16.30 tot omstreeks 22.00 uur.
De toegang aan de Koepelweg 16 is gratis.
- http://www.ph.nl/hsg

'Ik wil weer vrijuit gooien'

door Roeland van Vliet

GOES - Omdat discuswerper Jo van Daele, veelvoudig kampioen van België, zich geblesseerd heeft afgemeld voor de Pinksterwedstrijd van RKHAV, gaat de winst in Hulst maandag vrijwel zeker naar Erik Cadée. De 23-jarige Bosschenaar heeft onlangs een nieuw persoonlijk record gevestigd van 61 meter 78 en zit daarmee dicht tegen de WK-limiet (62,50) aan.

Erik Cadée foto Jan Verhoeff

Erik Cadée, wat brengt jou naar Hulst?

"Het is voor mij een kleine wedstrijd. Ik kan er bijvoorbeeld geen limietpoging doen. Als ik over de 62 meter 50 ga, telt-ie niet. Maar ik probeer in Hulst ritme op te doen. Ik moet zorgen dat ik weer eens een wedstrijd draai, waarin ik alles op een rijtje heb."

Wat bedoel je precies?

"Nou, tijdens de eerste wedstrijden van mijn seizoen, in Lisse, Hoorn, Vught en Halle, heb te veel na zitten denken over mijn techniek. En dat is niet goed. Ik moet meer op gevoel gooien. Mijn trainingen en vooral mijn wedstrijden zijn dit jaar nog niet stabiel genoeg. Ik zou overal over de 60 meter moeten komen, maar in Vught en Halle lukte dat bijvoorbeeld niet. Vorig seizoen ging het beduidend beter: ik zat lekker in mijn vel, had er zin in en gooide vrijuit. Toen haalde ik makkelijker de 61 meter."

Maar voor het WK in Osaka, dat in augustus is, heb je toch nog tijd zat?

"Jawel. Morgen zijn de FBK-Games in Hengelo, waar ik weer een limietpoging ga doen. En na Hulst komen nog genoeg andere wedstrijden."

Rutger Smith is al zeker van het WK. Hij gooide op 5 mei 66,08 meter. Hoe dicht zit jij achter hem?

"Als je naar onze resultaten kijkt, zie je nog een behoorlijk gat. Hij heeft dit seizoen al vijf meter verder gegooid dan ik. Maar Rutger is vroeg in vorm, terwijl ik nog op gang moet komen. Op het NK hoop ik dichter bij hem te zitten, net als vorig jaar. Toen zat ik maar een meter achter hem. Maar ik moet bekennen dat ik deelname aan het WK belangrijker vind dan een titel op het NK."

Om je doelen - het WK van 2007 en de Olympische Spelen van 2008 - te halen, ben je in september 2006 gestopt met je studie fysiotherapie. Merk je al dat je juist daardoor vooruitgang boekt?

"Zeker. Toen ik nog op school zat, trainde ik zes keer in de week. Nu doe ik dat tien keer, terwijl ik daarnaast veel meer tijd heb om te rusten."

Ben je een soort prof geworden?

"Daar lijkt het wel op, maar ik kan er niet van leven. Dat lukt alleen als je op een hoog niveau zit. En dat is voorlopig nog niet het geval. Maar tot de Spelen van volgend jaar wil ik alles voor mijn sport geven. En pas daarna bekijk ik of het zin heeft gehad en of ik nog op dezelfde manier kan doorgaan."

Schijf gaat pas vliegen als de werper zich ontspant

Reportage Van onze verslaggever Mark van Driel

Hoorn - Harde tegenwind is gunstig voor discuswerpers, maar dan moeten ze niet te gretig zijn.

De vlaggen langs de atletiekbaan staan strak, net als de gezichten van twee veelbelovende atleten.

Erik Cadée (23) en Melissa Boekelman (18) hadden meer van zichzelf verwacht bij de tweede wedstrijd van het Nationaal Baancircuit, juist vanwege de harde wind die in Hoorn uiterst gunstig stond voor hun disciplines: pal tegen bij het discuswerpen (Cadée en Boekelman ) en pal mee bij het kogelstoten (alleen Boekelman).

Tegenwind kan de discus ongewoon ver dragen. Het is een uitgelezen kans voor werpers om hun persoonlijke record aan te scherpen of limieten te halen voor kampioenschappen. Cadée en Boekelman, die vorige week in Lisse hun persoonlijke record allebei al flink verbeterden, hoopten dat de wind hun schijf naar nieuwe verten zou tillen.

Maar de clubgenoten slaagden niet in hun opzet. Vooral Cadée had de smoor in. Hij deed, zo concludeerde hij, te veel zijn best. Bij discuswerpen is dat een doodzonde. Het najagen van records wordt genadeloos afgestraft. De schijf gaat pas vliegen als de werper zich ontspant terwijl hij zich inspant.

‘Ik wilde te graag’, mopperde Cadée, die met zijn beste worp van 60.53 meter (ruim een meter onder zijn persoonlijke record) als tweede eindigde achter Rutger Smith. ‘Bij discus mag je absoluut niet forceren. Je mag niks najagen, dan gaat het mis. Dan gaat je arm trekken of je romp schuiven. Dan ben je volstrekt verloren.’

Boekelman bleef ruim twee meter onder haar persoonlijke record (64.01) en concludeerde dat de wind voor haar net te hard was. De discus gedroeg zich als een frisbee. Somber werd ze pas na haar ruime zege bij het kogelstoten. Ze bleef steken op 16.87, een kleine meter onder het persoonlijke record waarmee ze vorig jaar in Peking wereldkampioene junioren werd. ‘Dat had veel beter gemoeten.’

Cadée en Boekelman toonden zich ongevoelig voor de opbeurende opmerkingen van hun coaches, die de teleurstelling typerend noemden voor de ambitie en inzet van het duo. Ze hebben gekozen voor de topsport en leven ernaar. De 2 meter lange discuswerper is gestopt met zijn studie en traint op Papendal. Boekelman, die afgelopen vrijdag 18 jaar werd en in het examenjaar van de havo zit, verkiest straks de sport boven een studie.

Op het oog heeft Cadée fysiek meer aanleg dan Boekelman. Met gestrekte armen heeft hij een spanwijdte van 2.13 meter, een centimeter minder dan Rutger Smith. Hij heeft het aantal trainingen, dankzij het stopzetten van de studie fysiotherapie afgelopen winter, kunnen opvoeren van zes à zeven naar tien tot elf. Hij acht zichzelf in staat om zich te plaatsen voor de WK in Osaka. Daarvoor moet hij zijn persoonlijke record nog met een kleine meter aanscherpen tot 62.50, de B-limiet.

De wereldtop werpt meer dan zeventig meter. ‘Dat is nog een eind’, weet Cadée. Maar hij gelooft in zijn potentieel, al lijkt goed discuswerpen er eenvoudiger uit te zien dan het in werkelijkheid is. ‘Als je die mannen ziet, Alekna en Riedl, dan denk je: dat kan ik ook. Die werpen zo gemakkelijk, het ziet er zo soepel uit, ook als het hard waait. Ik moet realistisch blijven. Maar ik wil me later niet hoeven afvragen wat ik had kunnen bereiken als ik voor de sport was gaan leven.’

Boekelman is, met haar 1.75 meter, voor een werpster aan de kleine kant. Ze zou tien centimeter extra goed kunnen gebruiken. ‘Dat gaat niet meer lukken of ik moet op hoge hakken gaan werpen.’ Maar de voormalige jeugdkampioene meerkamp heeft andere kwaliteiten. ‘Grote meiden zijn motorisch meestal minder. Ze zeggen dat ik motorisch hoogbegaafd ben. Ik pik snel dingen op, mijn techniek is goed en ik ben snel in de ring.’

Boekelman, die met de kogel nog ruim twee meter van de wereldtop is verwijderd, hoopt dit jaar in Hengelo Europees kampioene junioren te worden. Maar stilletjes denkt ze ook aan de WK. Vorige week bleef ze 80 centimeter verwijderd van de limiet. ‘Bij de EK indoor mocht ik niet meedoen, want ik had de limiet niet gestoten. Maar als ik net zo ver had gestoten als bij de NK indoor, was ik mooi zevende geworden.’

Gepubliceerd 2:46 14 mei 2007

Sport

Trainingsstage en 1e wedstrijd achter de rug.

Tenerife (16-04-07 t/m 01-05-07)

De trainingsstage naar Tenerife was een groot succes te noemen, en zeker voor herhaling vatbaar! Samen met de werpers René van der Donk en Rutger Smith, trainer Gert Damkat en manueel fysiotherapeut Marc van Nieuwenhuizen hebben we deze stage erg goed doorgebracht. Door de sfeer, het lekkere eten, goede begeleiding en harde muziek tijdens de kracht, heb ik me prima vermaakt en liepen de trainingen steeds vlotter.

Voor vertrek liep het discuswerpen al een aantal weken niet zoals het zou moeten, waardoor ik soms nogal baalde. Gelukkig verliepen de werptrainingen op Tenerife elke dag een stuk beter, en kon ik uiteindelijk met mijn verste worp tijdens de laatste training best tevreden zijn. Ook de trainingen in het krachthok gingen mij steeds gemakkelijker af. Het ging zelfs zo lekker dat ik na 2 weken harde training kon afsluiten met een record op zowel het voorslaan (150 kg) als het bankdrukken (160 kg, na terugkomst zelfs 165 kg). Een trainingsstage met veel lol, hard trainen, goed rusten en bemoedigende resultaten moest dus ook een ideale basis vormen voor de eerste wedstrijd in Lisse, ik had er enorm zin in…..!

Lisse (05-05-07)

Daar stond ik dan in Lisse, na 8 maanden hard trainen zonder wedstrijden en een goede stage achter de rug, mocht ik dan eindelijk mijnafstanden officieel laten meten. De omstandigheden waren goed dus dat beloofde wat. De eerste worp was erg bemoedigend want na een ongunstige vlucht belandde de discus toch nog op 61.35m. Vervolgens kon ik mijn draai nog niet echt vinden, de worpen verliepen wat gehaast en slordig, waardoor de afstanden er niet uit kwamen. Mijn 5e worp lag goed op de wind, maar door te weinig benenwerk vanuit de ring miste de discus snelheid en kwam deze niet verder dan 61.78, desondanks toch goed voor een PR. Al hoopte ik op meer, door zicht op ruimte voor verbetering mag ik niet echt klagen. Nu is het een kwestie van in vorm komen, en zorgen dat alles tijdens de wedstrijden op zijn plaats gaat vallen. Na deze opening kijk ik meteen al uit naar de volgende wedstrijd in Hoorn (12-05), om daar te kunnen laten zien waartoe ik staat ben. Op naar de grotere afstanden

Toppers op trainingsstage

[05-01-2007] - Deze week vertrokken Bram Som, Arnoud Okken en andere lopers naar het Portugese
Monte Gordo voor een trainingsstage. Ook vertrok een grote delegatie naar Stellenbosch (ZA).

De Olympische selectie in Zuid-Afrika bestaat uit:
Karin Ruckstuhl, Chiel Warners, Rens Blom, Eugene Martineau, Marcel van der Westen, Caimin Douglas, Rutger Smith
Gregory Sedoc, Laurien Hoos, Guus Hoogmoed, Marjolein de Jong, Erik Cadée, Melissa Boekelman, Yvonne Wisse

Staf Atletiekunie
Georges Friant (springen + tevens hoofdcoach), Gert Damkat (werpen), Ronald Vetter (meerkamp), Wigert Thunnissen (sprint/horden & estafette), Stijn Boek (fysio), Maurice Penders (fysio), Peter Vergouwen (arts), Peter Verlooy (topsportcoördinator)

Persoonlijke coaches
Wil Westphal, Joachim Schultz, Arno Mul, Ben Vet, Greg Richards

Daarnaast bevindt zich ook een aantal andere atleten in Stellenbosch, onder wie Joan van den Akker en de estafettelopers Timothy Beck en Patrick van Luijk. Ook Robert
Lathouwers en Jordy Hindriks zijn daar op stage.

OPEN EINDHOVENSE - Erik Cadee haalt begeerde limiet voor Osaka

14 juli 2007

Hij riep ‘Nee’, maar het werd ‘Ja’ voor Erik Cadee. Tijdens de laatste poging bij het discuswerpen in Eindhoven nam de wind zijn discus mee tot 62.68 meter. Met deze afstand voldeed Cadee aan de WK-limiet van 62.50 meter. Een enorme explosie van vreugde was het gevolg.

‘Ik vond dat het vandaag moest gebeuren, alle omstandigheden zaten mee. Mijn eerste poging was al direct lekker ver met 61.73 meter. Met mijn vijfde poging kwam ik al tot een persoonlijk record van 61.87 meter, maar er moest nog een schepje op. In de laatste poging kwam de discus er niet eens helemaal super uit, vandaar mijn kreet. Toch kreeg hij voldoende vaart mee en werd het spannend bij het opmeten. Op het moment dat ik 62 hoorde was ik even bang dat het nog net te weinig zou zijn. Ik had gelukkig even gewacht op een juiste windvlaag en mede daardoor zweefde mijn discus net over de limietgrens heen. Ik ben dolblij dat ik eindelijk die limiet heb gehaald.’
‘Het kan nog een stuk verder, daar ben ik zeker van. Morgen ga ik naar Gent voor een wedstrijdje, maar daarna ga ik keihard trainen voor Osaka. In Heusden heb ik dan nog een echte piekwedstrijd in de voorbereiding.’
Een stralende Cadee, druk geknuffeld door zowat alle toeschouwers bij deze Open Eindhovense, zal eind augustus Rutger Smith gezelschap houden bij de kwalificaties. Als het aan hem ligt ook nog daarna trouwens. ‘Veelal gooi je bij de kwalificatie wat minder, maar 62 meter kan al genoeg zijn. Omdat ik voel dat er nog meer in zit, heb ik nu al een goed gevoel voor dit WK in Japan.’

Met de 62.68 meter won de 23-jarige PH-atleet uit ’s-Hertogenbosch ook de dagprijs van deze vijfde wedstrijd van het Nationaal Baan Circuit (NBC). Opvallende verrichtingen die internationaal meetellen waren er slechts weinig. De geblokte Australiër Scott Martin kwam met de kogel tot een winnende afstand van 19.28 meter. Bij het hinkstapspringen ging het baanrecord er aan met een afstand van 16.19 meter van de Rus Evgeniy Plotnir. Op zich allemaal aardige prestaties, net als het nieuwe baanrecord op de 400 meter. LaBoris Bean (USA) en Isaac Makwala (Botswana) kwamen beiden tot 46.48 meter.

Bij de vrouwen ging de dagprijs naar de Duitse Claudia Hoffman. Zij won de 400 meter in 52.36 seconden. Zij versloeg daarmee de beste Nederlandse werpster van deze ‘quatorze juillet’, Melissa Boekelman. De Bredase atlete van PH draait op kogel nog steeds wat stroef, resulterend in een tweede plaats met 16.55 meter. Bij het discuswerpen maakte ze haar dag goed. Na een eerste worp van 52.51 meter, volgde een mooie serie, uitmondend in een winnende laatste worp van 53.71 meter. ‘Mocht het met de kogel niet goed lukken komende vrijdag in Hengelo, dan kan ik zondag in ieder geval nog revanche nemen bij het discuswerpen.’ Toch denkt ze dat de puzzelstukjes ook op het onderdeel kogelstoten nog wel op zijn plek zullen vallen. ‘Ik presteer altijd goed onder druk.’

In het voorprogramma van deze wedstrijd won Vincent Onos het kogelslingeren bij de mannen met 62.04 meter. Zijn vrouwelijke collega Maaike Schetters (PSV) won de wedstrijd niet, maar haalde wel bijna de voorpagina bij haar laatste poging. De kogel zweefde helemaal naar links de sector uit en plofte aan het einde van de verspringbak in het zand. Dit op ongeveer anderhalve meter van een jurylid. Bij veel toeschouwers was de parallel met het speerongeluk in Rome snel getrokken. Schetters bleef onbewogen onder dit bijna-incident. ‘Juryleden moeten gewoon opletten. Dit maak ik zo vaak mee. Ik snap dan ook niet dat ze een wedstrijd niet even stilleggen als wij bezig zijn.’

Tekst: Wouter Schelvis - fotografie: Eric Roeske.

Trainingsstage en 1e wedstrijd achter de rug.

Tenerife (16-04-07 t/m 01-05-07)

De trainingsstage naar Tenerife was een groot succes te noemen, en zeker voor herhaling vatbaar! Samen met de werpers René van der Donk en Rutger Smith, trainer Gert Damkat en manueel fysiotherapeut Marc van Nieuwenhuizen hebben we deze stage erg goed doorgebracht. Door de sfeer, het lekkere eten, goede begeleiding en harde muziek tijdens de kracht, heb ik me prima vermaakt en liepen de trainingen steeds vlotter.

Voor vertrek liep het discuswerpen al een aantal weken niet zoals het zou moeten, waardoor ik soms nogal baalde. Gelukkig verliepen de werptrainingen op Tenerife elke dag een stuk beter, en kon ik uiteindelijk met mijn verste worp tijdens de laatste training best tevreden zijn. Ook de trainingen in het krachthok gingen mij steeds gemakkelijker af. Het ging zelfs zo lekker dat ik na 2 weken harde training kon afsluiten met een record op zowel het voorslaan (150 kg) als het bankdrukken (160 kg, na terugkomst zelfs 165 kg). Een trainingsstage met veel lol, hard trainen, goed rusten en bemoedigende resultaten moest dus ook een ideale basis vormen voor de eerste wedstrijd in Lisse, ik had er enorm zin in…..!

Lisse (05-05-07)

Daar stond ik dan in Lisse, na 8 maanden hard trainen zonder wedstrijden en een goede stage achter de rug, mocht ik dan eindelijk mijnafstanden officieel laten meten. De omstandigheden waren goed dus dat beloofde wat. De eerste worp was erg bemoedigend want na een ongunstige vlucht belandde de discus toch nog op 61.35m. Vervolgens kon ik mijn draai nog niet echt vinden, de worpen verliepen wat gehaast en slordig, waardoor de afstanden er niet uit kwamen. Mijn 5e worp lag goed op de wind, maar door te weinig benenwerk vanuit de ring miste de discus snelheid en kwam deze niet verder dan 61.78, desondanks toch goed voor een PR. Al hoopte ik op meer, door zicht op ruimte voor verbetering mag ik niet echt klagen. Nu is het een kwestie van in vorm komen, en zorgen dat alles tijdens de wedstrijden op zijn plaats gaat vallen. Na deze opening kijk ik meteen al uit naar de volgende wedstrijd in Hoorn (12-05), om daar te kunnen laten zien waartoe ik staat ben. Op naar de grotere afstanden!

Opening seizoen 2007